Mevcut bağlantıyı kopyala
Mantarlar kaçamaz. Ama onlar da beklemiyorlar. Timo Hans'ın Hunsrück'ün dar sokaklarında arabasıyla yürürken ayağını yere basmasının nedeni budur. Uzun boylu Rhinelander, arazi aracının direksiyonuna, bobby arabasındaki on yaşındaki bir çocuk gibi çömeliyor. Dizel motorun gürültüsüne karşı bağırıyor. “Elli metre derinliğinde” diye bağırıyor, solundaki dik yokuştan aşağı doğru başını sallayarak, üzerine tükürebileceğiniz kadar yakın. Gülümsedi ve tekrar hızlandı.
Timo Hans, Orta Ren Nehri kıyısındaki Rhineland-Pfalz'da bulunan Damscheid belediyesinin bölge ormancısıdır. Bazı günler sabah güneşinde Loreley Kayası'nı görebiliyor. Bugün sis vadinin üzerinde asılı duruyor. Hans rüzgara doğru “Buraya 15 yıl önce başladım” diye sesleniyor. “Ve ilk günümden beri amacım ormanı dış saldırılara karşı savunmakla ilgiliydi.”
Arazi aracı asılı dallardan oluşan bir tünelden hızla geçiyor. Islak asfalta yapışmış turuncu-kahverengi-kırmızı yapraklardan oluşan bir tabaka var. “Bazı insanların burada yaptığı şey…” Özellikle derin bir çukurdan sert bir şekilde gürleyerek geçiyor. “…bu bir suç.”
“Onu geçen hafta burada gördün”
Hans, ormanını kereste soyguncularından ve hatta hazine avcılarından korumak zorundadır. Her mevsim beklenebilirler. Ağustos ve Ekim ayları arasında Damscheider Ormanı'nı istila eden mantar hırsızları özellikle saldırgandır.
“Onları geçen hafta burada gördün.” Hans yan yola dönüyor ve arazi aracını durduruyor. Yolun sağında ladin ormanı var. Karanlık gövdelerin etrafındaki zemin süpürülmüş gibi görünüyor. Neredeyse hiç çalılık, eğrelti otu veya çalılık yok. Sadece düz bir yosun halısı.
“İnsanlar ormanda hoş karşılanır, ancak orman aynı zamanda inanılmaz derecede korunmaya değerdir”: Timo Hans, Hunsrück'te bir ormancıdır
© Leon Berent
Hans, “Porçini mantarı için en iyi koşullar” diyor ve dışarı çıkıyor. Boletus edulis – bilimsel adı – mantar hırsızlarının en sevdiği avdır. Yeniden satıldığında, bir kilo 20 avro veya daha fazlasını getiriyor. “Sadece on büyük örnek yüz avro değerinde olabilir.” Hans artık daha sessiz konuşuyor. Olay yeri inceleme görevlisi gibi.
Gözleri ladin ağaçları arasında ileri geri sıçrıyor, vücudu gergin görünüyor. Sonra patikayla ormanı ayıran hendeğe doğru büyük bir adım atıyor.
Mantarlarla dolu sepetler ve yiyecek kovaları
Ladin ağaçlarının arası sessiz ve loştur. Nemli yosun, ormancının sağlam ayakkabılarının altına çarpıyor. İlk başta yavaş ve dikkatli yürüyor, sonra rahatlıyor. “Her şeyi otlattılar.” Görünürde ne bir hayvan, ne bir insan, ne de bir porcini mantarı var.
Hans, mantar hırsızlarından oluşan bir çeteyle yaşadığı son karşılaşmayı hâlâ hatırlıyor. “Sekiz ya da dokuz kişi vardı. Onları gördüğümde hâlâ dağılmışlardı. Orada performans sergiledikten sonra hepsi bir araya geldi.” Konuşurken ormanın derinliklerine doğru yürüyor, köklerin, ağaç kabuklarının ve ağaç tepelerinin durumunu kontrol ediyor.
“Bazıları bana çok düşmanca davrandılar. Burada sadece mantar topluyorlarmış gibi geldi aklıma. Her zaman belli bir mesafeyi korumaya çalıştım çünkü her birinin elinde bir bıçak var. Mümkünse kenarda da. “Arkamda kimse olmayacak şekilde bir grupta durmak.”
19 Mayıs 2024, 19:55
İklim değişikliği
Kuraklık, fırtınalar ve ağaç kabuğu böcekleri: Alman ormanı yok edildi. Her şeyin ladin'i onu kurtarabilir mi?
Durum onun için çok tatsızdı. İnsanlara araçlarına kadar eşlik etti ve bagajı açmalarını istedi. “Bunu isteyerek yaptılar. Yapmasalardı polisi arardım. Arabada mantarlarla dolu sepetler, hatta yiyecek kovaları bile vardı.”
Doğayı Koruma Yasası, kişi başına günde en fazla bir kilogram mantar toplanmasına izin veriyor. Bagajda çok daha fazlası vardı. “Daha sonra gruptan sepetleri ve kovaları boşaltıp ormana götürmelerini istedim. Orada insanlar onları boşaltmak, dağıtmak ve orman zeminine atmak zorunda kaldı.” Bu, biyolojik materyalin ormanda kaldığı ve böceklere besin görevi görebileceği anlamına gelir.
Mantar hırsızlarına ağır para cezası
Bu gibi durumlar her mantar mevsiminde yaşanır. İnsanlar, şafaktan önce farları olan grupların ormanda yürüdüğünü fark eden Hans'la iletişim kurmaya devam ediyor. Bunları sormak genellikle tesadüftür ve artık Hans için çok tehlikelidir. “Bugün bunu geçen sefer yaptığım gibi yapmazdım. İnsanlar giderek daha öngörülemez hale geliyor gibi görünüyor.”
İki yıl önce Kuzey Ren-Vestfalya Orman Çiftçileri Birliği alarma geçmişti. Başkan Philipp Freiherr Heereman kendisini mantar çeteleri sorunuyla baş başa bırakıldığını gördü: “Yasal ve düzenleyici durum açık. Ormanlarımızı korumak için yeni yasalara değil, bunların tutarlı bir şekilde uygulanmasına ihtiyacımız var” diye talepte bulundu bir tür yangında. mektup.
Heereman mektubunda “Ormancılar iyi organize olmuş mantar toplayıcı birliklerini tek başlarına kontrol edemezler ve ormanda kalıcı bir polis varlığı çağrısı doğası gereği tamamen teoriktir” diyor. Yalnızca polisin, belediyelerin ve devlet orman ve kereste şirketinin tüm kolluk kuvvetlerinin ortak eylemleri yardımcı olabilir.
Heereman bugün “Mantar ticareti kontrol edilmiyor” diyor. “Restorandaki misafir mutlu. İyi organize edilmiş arama ekipleri geyikler, tavşanlar ve yaban kedileri için tam bir korku kaynağı.” Mektubundan sonra bile gerçek bir yardım alamadı. “Ormanı bölgesel olarak kapatmak mümkündü. Tabelalar asıldı. Ama hepsi bu.” 2025 seçim yılında yardımın Düsseldorf'tan mı, hatta Berlin'den mi geleceği şüpheli. “Zavallı mantar!”
Almanya'da sonbahar yürüyüşü için en popüler on seyahat noktası
10. sıra: Berchtesgaden, Bavyera
Watzmann manzarası eşliğinde yürüyüş yapmak, Berchtesgaden'de geceleyen birçok misafirin istediği şeydir. Gezginler yolculuk tutkularını tatmin edebilir ve Höhenweg, zirve yolu ve vadi yolu olmak üzere üç dairesel rota üzerinde pastoral ormanlar ve engebeli dağlar arasındaki manzarayı keşfedebilirler.
© aprot / Getty Images
Daha
Mantarların polis koruması altına alınması talebi de en az “mantar suçu” bağlamında kamuoyuna açıklanan vakalar kadar saçma geliyor. Örneğin, Ekim ayının başında, birkaç toplayıcı Kara Orman'dan 70 kilogramın üzerinde mantarı sınırdan İsviçre'ye kaçırmaya çalıştı. Gümrük onları suçüstü yakaladı ve 7.000 avronun üzerinde para cezası verdi. 2023 sonbaharında bir mantar avcısı, bir ormancıyı bıçağıyla tehdit etti ve ardından arabasıyla ayağının üzerinden geçti. Hatta 2022'de yaşlı bir adam, kendisini yetkisiz miktarları toplarken yakalayan orman korucusunu saldırı suçundan mahkemeye verdi. Duruşma ormancının beraatiyle sonuçlandı.
Bu hikayelerin ortak yanı, Timo Hans'ın da çok fazla zaman ve sinir harcayan bir zihniyeti: “Orman bazen bir self-servis dükkanı olarak görülüyor. İnsanlar kendilerini misafir olarak değil, işin ustaları olarak görüyor. ağaçlara, çalılara ve mantarlara dilediği gibi yardım edebilirler.”
“Mantarlara bayılıyorum”
Ormancı bir daire çizdi ve şimdi yola geri döndü. Arazi aracına geri dönerken, “Ormanın daha derinlerinde başka bir alan var” diyor. “Hala orada olabilirler.” Artık orman arabasını Hunsrück'e hafif bir eğimle çıkan asfaltsız, çamurlu yollarda yönlendiriyor. Ağaçlar önce sıklaşıyor, sonra seyrekleşiyor ve Hans bölgenin en yüksek noktalarından birinde duruyor. Burada Ren nehrinin sularının 500 metreden fazla üzerindesiniz. Ve aslında ağaç sıraları arasında dolaşan yalnız bir figür var.
Adamın adı Michael ve kendisi hakkında şöyle diyor: “Mantarlara deli oluyorum.” Ancak o, satmak için meyve veren gövdeleri (uzmanlar buna mantarın görünen kısmı diyor) çalan biri değil. Tüketim bile onun için ikinci planda görünüyor. “Mantarlara olan tutkum, neredeyse takıntı diyebiliriz, çocuklukta başladı.” Küçük bir çocukken dedesiyle birlikte aynı ormana aramaya gitti.
Bugün, Almanya'da tespit edilen 70.000'den fazla tür hakkında uzmanların ders verdiği mantar kongre ve konferanslarına katılıyor. “Gerçekten nereye bakacağınızı biliyorsanız, yine de porcini mantarını bulabilirsiniz.” Michael'ın yanında hasır bir sepet var. Ve aslında burada yatıyor: Boletus edulis. Bunu yapmak için bir çalılığın içine sürünerek girdiğini söylüyor sırıtarak. Tabii ki, sadece hızlı para kazanmanın peşinde olan biri böyle bir şey yapmaz.
Ortak Çörek (Boletus edulis)
© Imago
“Burada bu kadar çok soygunun olması çok yazık” diyor. Ancak İsviçre'de yakın zamanda yapılan bir araştırmanın gösterdiği gibi, bu hiç de zararlı olmamalı. Hasadın ne kadar dikkatsizce yapıldığı hiç önemli değil. Gelecek yıl bütün mantarlar geri gelecek. Şu ana kadar sabırla dinleyen Forester Hans bu görüşe katılmıyor. “Bu doğru olabilir. Ancak örneğin porçini mantarının meyve veren gövdesiyle beslenen mikroorganizmalar var. Bu tür aşırı kullanım onlar için bir sorun haline geliyor. Bu da tüm ormanın ekosistemini bozabilir.”
Kısa bir tartışmanın ardından orman koruyucusu ile mantar delisi birbirlerine veda ederler. Hans orman aracına binerken şunları söylüyor: “İşte olay bu: Ormana gelen herkesin kendine ait bir bakış açısı var ve ormandan farklı bir şey istiyor. Hepsini bir araya getirmem gerekiyor.” Daha sonra arazi aracına geri dönüyor ve pedalı metale basıyor.
Mantarlar kaçamaz. Ama onlar da beklemiyorlar. Timo Hans'ın Hunsrück'ün dar sokaklarında arabasıyla yürürken ayağını yere basmasının nedeni budur. Uzun boylu Rhinelander, arazi aracının direksiyonuna, bobby arabasındaki on yaşındaki bir çocuk gibi çömeliyor. Dizel motorun gürültüsüne karşı bağırıyor. “Elli metre derinliğinde” diye bağırıyor, solundaki dik yokuştan aşağı doğru başını sallayarak, üzerine tükürebileceğiniz kadar yakın. Gülümsedi ve tekrar hızlandı.
Timo Hans, Orta Ren Nehri kıyısındaki Rhineland-Pfalz'da bulunan Damscheid belediyesinin bölge ormancısıdır. Bazı günler sabah güneşinde Loreley Kayası'nı görebiliyor. Bugün sis vadinin üzerinde asılı duruyor. Hans rüzgara doğru “Buraya 15 yıl önce başladım” diye sesleniyor. “Ve ilk günümden beri amacım ormanı dış saldırılara karşı savunmakla ilgiliydi.”
Arazi aracı asılı dallardan oluşan bir tünelden hızla geçiyor. Islak asfalta yapışmış turuncu-kahverengi-kırmızı yapraklardan oluşan bir tabaka var. “Bazı insanların burada yaptığı şey…” Özellikle derin bir çukurdan sert bir şekilde gürleyerek geçiyor. “…bu bir suç.”
“Onu geçen hafta burada gördün”
Hans, ormanını kereste soyguncularından ve hatta hazine avcılarından korumak zorundadır. Her mevsim beklenebilirler. Ağustos ve Ekim ayları arasında Damscheider Ormanı'nı istila eden mantar hırsızları özellikle saldırgandır.
“Onları geçen hafta burada gördün.” Hans yan yola dönüyor ve arazi aracını durduruyor. Yolun sağında ladin ormanı var. Karanlık gövdelerin etrafındaki zemin süpürülmüş gibi görünüyor. Neredeyse hiç çalılık, eğrelti otu veya çalılık yok. Sadece düz bir yosun halısı.
“İnsanlar ormanda hoş karşılanır, ancak orman aynı zamanda inanılmaz derecede korunmaya değerdir”: Timo Hans, Hunsrück'te bir ormancıdır
© Leon Berent
Hans, “Porçini mantarı için en iyi koşullar” diyor ve dışarı çıkıyor. Boletus edulis – bilimsel adı – mantar hırsızlarının en sevdiği avdır. Yeniden satıldığında, bir kilo 20 avro veya daha fazlasını getiriyor. “Sadece on büyük örnek yüz avro değerinde olabilir.” Hans artık daha sessiz konuşuyor. Olay yeri inceleme görevlisi gibi.
Gözleri ladin ağaçları arasında ileri geri sıçrıyor, vücudu gergin görünüyor. Sonra patikayla ormanı ayıran hendeğe doğru büyük bir adım atıyor.
Mantarlarla dolu sepetler ve yiyecek kovaları
Ladin ağaçlarının arası sessiz ve loştur. Nemli yosun, ormancının sağlam ayakkabılarının altına çarpıyor. İlk başta yavaş ve dikkatli yürüyor, sonra rahatlıyor. “Her şeyi otlattılar.” Görünürde ne bir hayvan, ne bir insan, ne de bir porcini mantarı var.
Hans, mantar hırsızlarından oluşan bir çeteyle yaşadığı son karşılaşmayı hâlâ hatırlıyor. “Sekiz ya da dokuz kişi vardı. Onları gördüğümde hâlâ dağılmışlardı. Orada performans sergiledikten sonra hepsi bir araya geldi.” Konuşurken ormanın derinliklerine doğru yürüyor, köklerin, ağaç kabuklarının ve ağaç tepelerinin durumunu kontrol ediyor.
“Bazıları bana çok düşmanca davrandılar. Burada sadece mantar topluyorlarmış gibi geldi aklıma. Her zaman belli bir mesafeyi korumaya çalıştım çünkü her birinin elinde bir bıçak var. Mümkünse kenarda da. “Arkamda kimse olmayacak şekilde bir grupta durmak.”
19 Mayıs 2024, 19:55
İklim değişikliği
Kuraklık, fırtınalar ve ağaç kabuğu böcekleri: Alman ormanı yok edildi. Her şeyin ladin'i onu kurtarabilir mi?
Durum onun için çok tatsızdı. İnsanlara araçlarına kadar eşlik etti ve bagajı açmalarını istedi. “Bunu isteyerek yaptılar. Yapmasalardı polisi arardım. Arabada mantarlarla dolu sepetler, hatta yiyecek kovaları bile vardı.”
Doğayı Koruma Yasası, kişi başına günde en fazla bir kilogram mantar toplanmasına izin veriyor. Bagajda çok daha fazlası vardı. “Daha sonra gruptan sepetleri ve kovaları boşaltıp ormana götürmelerini istedim. Orada insanlar onları boşaltmak, dağıtmak ve orman zeminine atmak zorunda kaldı.” Bu, biyolojik materyalin ormanda kaldığı ve böceklere besin görevi görebileceği anlamına gelir.
Mantar hırsızlarına ağır para cezası
Bu gibi durumlar her mantar mevsiminde yaşanır. İnsanlar, şafaktan önce farları olan grupların ormanda yürüdüğünü fark eden Hans'la iletişim kurmaya devam ediyor. Bunları sormak genellikle tesadüftür ve artık Hans için çok tehlikelidir. “Bugün bunu geçen sefer yaptığım gibi yapmazdım. İnsanlar giderek daha öngörülemez hale geliyor gibi görünüyor.”
İki yıl önce Kuzey Ren-Vestfalya Orman Çiftçileri Birliği alarma geçmişti. Başkan Philipp Freiherr Heereman kendisini mantar çeteleri sorunuyla baş başa bırakıldığını gördü: “Yasal ve düzenleyici durum açık. Ormanlarımızı korumak için yeni yasalara değil, bunların tutarlı bir şekilde uygulanmasına ihtiyacımız var” diye talepte bulundu bir tür yangında. mektup.
Heereman mektubunda “Ormancılar iyi organize olmuş mantar toplayıcı birliklerini tek başlarına kontrol edemezler ve ormanda kalıcı bir polis varlığı çağrısı doğası gereği tamamen teoriktir” diyor. Yalnızca polisin, belediyelerin ve devlet orman ve kereste şirketinin tüm kolluk kuvvetlerinin ortak eylemleri yardımcı olabilir.
Heereman bugün “Mantar ticareti kontrol edilmiyor” diyor. “Restorandaki misafir mutlu. İyi organize edilmiş arama ekipleri geyikler, tavşanlar ve yaban kedileri için tam bir korku kaynağı.” Mektubundan sonra bile gerçek bir yardım alamadı. “Ormanı bölgesel olarak kapatmak mümkündü. Tabelalar asıldı. Ama hepsi bu.” 2025 seçim yılında yardımın Düsseldorf'tan mı, hatta Berlin'den mi geleceği şüpheli. “Zavallı mantar!”
Almanya'da sonbahar yürüyüşü için en popüler on seyahat noktası
10. sıra: Berchtesgaden, Bavyera
Watzmann manzarası eşliğinde yürüyüş yapmak, Berchtesgaden'de geceleyen birçok misafirin istediği şeydir. Gezginler yolculuk tutkularını tatmin edebilir ve Höhenweg, zirve yolu ve vadi yolu olmak üzere üç dairesel rota üzerinde pastoral ormanlar ve engebeli dağlar arasındaki manzarayı keşfedebilirler.
© aprot / Getty Images
Daha
Mantarların polis koruması altına alınması talebi de en az “mantar suçu” bağlamında kamuoyuna açıklanan vakalar kadar saçma geliyor. Örneğin, Ekim ayının başında, birkaç toplayıcı Kara Orman'dan 70 kilogramın üzerinde mantarı sınırdan İsviçre'ye kaçırmaya çalıştı. Gümrük onları suçüstü yakaladı ve 7.000 avronun üzerinde para cezası verdi. 2023 sonbaharında bir mantar avcısı, bir ormancıyı bıçağıyla tehdit etti ve ardından arabasıyla ayağının üzerinden geçti. Hatta 2022'de yaşlı bir adam, kendisini yetkisiz miktarları toplarken yakalayan orman korucusunu saldırı suçundan mahkemeye verdi. Duruşma ormancının beraatiyle sonuçlandı.
Bu hikayelerin ortak yanı, Timo Hans'ın da çok fazla zaman ve sinir harcayan bir zihniyeti: “Orman bazen bir self-servis dükkanı olarak görülüyor. İnsanlar kendilerini misafir olarak değil, işin ustaları olarak görüyor. ağaçlara, çalılara ve mantarlara dilediği gibi yardım edebilirler.”
“Mantarlara bayılıyorum”
Ormancı bir daire çizdi ve şimdi yola geri döndü. Arazi aracına geri dönerken, “Ormanın daha derinlerinde başka bir alan var” diyor. “Hala orada olabilirler.” Artık orman arabasını Hunsrück'e hafif bir eğimle çıkan asfaltsız, çamurlu yollarda yönlendiriyor. Ağaçlar önce sıklaşıyor, sonra seyrekleşiyor ve Hans bölgenin en yüksek noktalarından birinde duruyor. Burada Ren nehrinin sularının 500 metreden fazla üzerindesiniz. Ve aslında ağaç sıraları arasında dolaşan yalnız bir figür var.
Adamın adı Michael ve kendisi hakkında şöyle diyor: “Mantarlara deli oluyorum.” Ancak o, satmak için meyve veren gövdeleri (uzmanlar buna mantarın görünen kısmı diyor) çalan biri değil. Tüketim bile onun için ikinci planda görünüyor. “Mantarlara olan tutkum, neredeyse takıntı diyebiliriz, çocuklukta başladı.” Küçük bir çocukken dedesiyle birlikte aynı ormana aramaya gitti.
Bugün, Almanya'da tespit edilen 70.000'den fazla tür hakkında uzmanların ders verdiği mantar kongre ve konferanslarına katılıyor. “Gerçekten nereye bakacağınızı biliyorsanız, yine de porcini mantarını bulabilirsiniz.” Michael'ın yanında hasır bir sepet var. Ve aslında burada yatıyor: Boletus edulis. Bunu yapmak için bir çalılığın içine sürünerek girdiğini söylüyor sırıtarak. Tabii ki, sadece hızlı para kazanmanın peşinde olan biri böyle bir şey yapmaz.
Ortak Çörek (Boletus edulis)
© Imago
“Burada bu kadar çok soygunun olması çok yazık” diyor. Ancak İsviçre'de yakın zamanda yapılan bir araştırmanın gösterdiği gibi, bu hiç de zararlı olmamalı. Hasadın ne kadar dikkatsizce yapıldığı hiç önemli değil. Gelecek yıl bütün mantarlar geri gelecek. Şu ana kadar sabırla dinleyen Forester Hans bu görüşe katılmıyor. “Bu doğru olabilir. Ancak örneğin porçini mantarının meyve veren gövdesiyle beslenen mikroorganizmalar var. Bu tür aşırı kullanım onlar için bir sorun haline geliyor. Bu da tüm ormanın ekosistemini bozabilir.”
Kısa bir tartışmanın ardından orman koruyucusu ile mantar delisi birbirlerine veda ederler. Hans orman aracına binerken şunları söylüyor: “İşte olay bu: Ormana gelen herkesin kendine ait bir bakış açısı var ve ormandan farklı bir şey istiyor. Hepsini bir araya getirmem gerekiyor.” Daha sonra arazi aracına geri dönüyor ve pedalı metale basıyor.