VARANASI: 1917 yazının başlarında efsanevi bir sanatçı ortaya çıktı. Japonya Budist sanatını incelemek ve Ajanta mağara türbelerinde çalışmak için nilüfer çiçeklerinin kutsal ülkesi Hindistan’a giderken. Burada, ünlü Japon ressam Kampo Arai ve Hindistan’la derin bağları olan diğer birkaç Japon ressamla birlikte, anavatanı olan Japonya’daki ünlü duvar resimlerini çoğaltmak için Ajanta Mağaraları’na gitti. Misyonun bir parçası olarak Hindistan’ın çeşitli bölgelerini gezdi ve Japon sanatının kendine özgü yönteminden ortaya çıkan izlenimler edindi.
Sanatsal bir misyonu olan bir Budist olarak, Kosetu NosuKasım 1932’de, o zamanlar Kalküta’daki Devlet Sanat Okulu’nun başkanı olan Mukul Dey’i ziyaret etti. Aynı yıl, Japonya’dan bu efsanevi sanatçı, 1931’de Anagarika Dharmapala tarafından kurulan Sarnath’taki Mulagandha Kuti Vihara Tapınağı’nda Lord Buda’nın hayatını tasvir eden bir duvar resmi yapmak üzere seçildi.
“Tapınak inşa edilirken Dharmapala, Japonya Hindistan Derneği’nden Buda’nın hayatını resmetmesi için bir sanatçı göndermesini istedi. Hindistan Maha Bodhi Derneği’nin baş rahibi ve genel sekreteri P. Seewalee Thero, Nosu’nun gençliğinde Ajanta mağara resimlerinin kopyalarını yapma deneyimi olduğu için ona bu büyük proje verildi.
47 yaşındaki Nosu, Hindistan’ı o kadar çok sevdi ki teklifi kabul etti. Bir asistanla birlikte, Buda’nın yaşamının çeşitli aşamalarını tasvir eden 44 metre uzunluğunda ve 4 metre yüksekliğindeki bir duvar resmini tamamlamak için dört yıl boyunca özenle çalıştı. Yaklaşık 50 yıl sonra duvar resimleri solmaya, tablolar soyulmaya başladı.
MKV baş rahibi, Japon halkından bu paha biçilmez modern sanat mirasını korumalarına yardım etmelerini istedi. Koruma çalışmaları zaten 1997 yılında planlandı. Ancak, fon eksikliği nedeniyle zorlu bir dönemden geçti.
Sonraki yirmi yıl boyunca, duvar resimleri yozlaşmaya devam ederken, Sarnath Shigeki’nin çağrısı Japonya’da eski bir küratör olan Mizobuchi’ye ulaştı ve ancak o zaman hareket başladı. Kısa süre sonra, ‘Usta Sanatçı Kosetu Nosu’yu Onurlandırma Derneği’ başlatıldı ve Mizobuchi ve Tokyo Sanat Üniversitesi’nden teknik süpervizör Prof Takayasu Kijima’nın rehberliğinde becerikli koruma çalışmalarının ilk aşaması Kasım 2019’da başladı.
“Büyükbabanın bu güzel duvar resmi, küçük siyah beyaz televizyon seti, teyp, nargile, mora (yuvarlak tabure), radyo seti, seramik barni, motosiklet stepnesi, bronzdan yapılmış mutfak eşyaları, kilitler ve anahtarlar ziyaretçilerin büyük ilgisini çekiyor.
Tripti, “Bu parçalar birçok insan için hurda malzemeden başka bir şey olmayabilir, ancak düzgün bir şekilde dekore edildikten sonra güzel ve sanatsal parçalara dönüşüyorlar.” Dedi.
“Benim için, beni duyguları dekorasyon stiliyle ilişkilendirmeye iten bir yaratıcılık yolculuğuydu” diye ekledi.
Çoğu insanın ev dekorasyonuna bir servet harcadığı iyi bilinir, ancak gerçek şu ki, birçok insan Nosu’nun Japonya ve Hindistan’ın paylaştığı tarihsel ve manevi açıdan önemli somut bir kültürel mirası temsil etme fırsatı buluyor. Aynı zamanda, duvar resimleri ve temsil ettikleri mesaj, Lord Buddha’nın müritlerine aittir,” dedi dernek sekreterliği başkanı Shigeki Mizobuchi.
“Kosetu Nosu, Hindistan iklimine dayanabilmeleri nedeniyle o döneme özgü son derece özel mineral boyaları kullanmayı tercih ettiğinden, aynı boyayı sıfırdan kopyaladık ve duvar resimlerinin eskiden aşırı solmuş olan kısımlarını rötuşladık. ,” diyor.
Boyanın kısmen veya tamamen döküldüğü kısımlar için, restorasyon ekibine duvar resimlerinin eski fotoğraflarını referans olarak kullanarak eksik kısımları yeniden boyama görevi verildi. Koruma, Hindistan’ın bağımsızlığının 75. yılını ve Hindistan ile Japonya arasındaki diplomatik ilişkilerin 70. yılını kutlayan Aralık 2022’de sona erdi.
“Nosu’nun duvar resmi yapmaktaki amacı iki yönlüydü. İlk olarak, bunu yaparak Lord Buddha’ya alçakgönüllü bağlılığını sunmuş olacaktı. Banaras Hindu Üniversitesi’nde Budist araştırmaları araştırmacısı ve Vivekananda Kültür Derneği’nin eski yöneticisi Profesör Siddhartha Singh, ikinci olarak, duvar resimleri Hindistan’da Budist sanatının yeniden canlandığını gördü ve onun iki ülke olan Hindistan ile Japonya’yı birbirine yakınlaştırma girişimiydi” dedi. Merkez. Hindistan Büyükelçiliği, Tokyo, Japonya.
katkısını kaydetmek için Nosu, Prof. Singh, Aralık 2022’de ICCR Başkanı Vinay Sahasrabuddhe’nin huzurunda düzenlenen kapanış töreninde yayınlanan duvar resmi üzerine bir monografi bile yazdı. Thero, “Bu kez Japon uzmanlar, koruma çalışması olarak geçici soyulma önleme ve ek renklendirme çalışmaları gerçekleştirdiler” diyor.
Yoşimitsu Nosu, diyor Kosetu Nosu’nun torunu, “Tamamlanmalarından bu yana 80 yılı aşkın bir süre geçmesine rağmen, duvar resimlerinin Japonya ile Hindistan arasındaki derin manevi bağların bir sembolü olarak kalması büyük bir sevinç kaynağı. evlerini dekore etmek için atık malzemeleri, biyolojik olarak parçalanabilen ve akılda kalan parçaları çevirin.
Tripti, “İnsanlar evimi ziyaret edip bu eski dönem eşyalarının evin zarafetini artırdığını gördüklerinde, çoğu kişi kullanılmayan ve eski malzemelerden yapılan dekorasyonların maliyetleri önemli ölçüde azaltabileceğini fark ediyor” dedi.
“Anılar biçimindeki bu eski eşyaları ve eski köklerimizi de korumamız gerekiyor” diye ekledi.
Sanatsal bir misyonu olan bir Budist olarak, Kosetu NosuKasım 1932’de, o zamanlar Kalküta’daki Devlet Sanat Okulu’nun başkanı olan Mukul Dey’i ziyaret etti. Aynı yıl, Japonya’dan bu efsanevi sanatçı, 1931’de Anagarika Dharmapala tarafından kurulan Sarnath’taki Mulagandha Kuti Vihara Tapınağı’nda Lord Buda’nın hayatını tasvir eden bir duvar resmi yapmak üzere seçildi.
“Tapınak inşa edilirken Dharmapala, Japonya Hindistan Derneği’nden Buda’nın hayatını resmetmesi için bir sanatçı göndermesini istedi. Hindistan Maha Bodhi Derneği’nin baş rahibi ve genel sekreteri P. Seewalee Thero, Nosu’nun gençliğinde Ajanta mağara resimlerinin kopyalarını yapma deneyimi olduğu için ona bu büyük proje verildi.
47 yaşındaki Nosu, Hindistan’ı o kadar çok sevdi ki teklifi kabul etti. Bir asistanla birlikte, Buda’nın yaşamının çeşitli aşamalarını tasvir eden 44 metre uzunluğunda ve 4 metre yüksekliğindeki bir duvar resmini tamamlamak için dört yıl boyunca özenle çalıştı. Yaklaşık 50 yıl sonra duvar resimleri solmaya, tablolar soyulmaya başladı.
MKV baş rahibi, Japon halkından bu paha biçilmez modern sanat mirasını korumalarına yardım etmelerini istedi. Koruma çalışmaları zaten 1997 yılında planlandı. Ancak, fon eksikliği nedeniyle zorlu bir dönemden geçti.
Sonraki yirmi yıl boyunca, duvar resimleri yozlaşmaya devam ederken, Sarnath Shigeki’nin çağrısı Japonya’da eski bir küratör olan Mizobuchi’ye ulaştı ve ancak o zaman hareket başladı. Kısa süre sonra, ‘Usta Sanatçı Kosetu Nosu’yu Onurlandırma Derneği’ başlatıldı ve Mizobuchi ve Tokyo Sanat Üniversitesi’nden teknik süpervizör Prof Takayasu Kijima’nın rehberliğinde becerikli koruma çalışmalarının ilk aşaması Kasım 2019’da başladı.
“Büyükbabanın bu güzel duvar resmi, küçük siyah beyaz televizyon seti, teyp, nargile, mora (yuvarlak tabure), radyo seti, seramik barni, motosiklet stepnesi, bronzdan yapılmış mutfak eşyaları, kilitler ve anahtarlar ziyaretçilerin büyük ilgisini çekiyor.
Tripti, “Bu parçalar birçok insan için hurda malzemeden başka bir şey olmayabilir, ancak düzgün bir şekilde dekore edildikten sonra güzel ve sanatsal parçalara dönüşüyorlar.” Dedi.
“Benim için, beni duyguları dekorasyon stiliyle ilişkilendirmeye iten bir yaratıcılık yolculuğuydu” diye ekledi.
Çoğu insanın ev dekorasyonuna bir servet harcadığı iyi bilinir, ancak gerçek şu ki, birçok insan Nosu’nun Japonya ve Hindistan’ın paylaştığı tarihsel ve manevi açıdan önemli somut bir kültürel mirası temsil etme fırsatı buluyor. Aynı zamanda, duvar resimleri ve temsil ettikleri mesaj, Lord Buddha’nın müritlerine aittir,” dedi dernek sekreterliği başkanı Shigeki Mizobuchi.
“Kosetu Nosu, Hindistan iklimine dayanabilmeleri nedeniyle o döneme özgü son derece özel mineral boyaları kullanmayı tercih ettiğinden, aynı boyayı sıfırdan kopyaladık ve duvar resimlerinin eskiden aşırı solmuş olan kısımlarını rötuşladık. ,” diyor.
Boyanın kısmen veya tamamen döküldüğü kısımlar için, restorasyon ekibine duvar resimlerinin eski fotoğraflarını referans olarak kullanarak eksik kısımları yeniden boyama görevi verildi. Koruma, Hindistan’ın bağımsızlığının 75. yılını ve Hindistan ile Japonya arasındaki diplomatik ilişkilerin 70. yılını kutlayan Aralık 2022’de sona erdi.
“Nosu’nun duvar resmi yapmaktaki amacı iki yönlüydü. İlk olarak, bunu yaparak Lord Buddha’ya alçakgönüllü bağlılığını sunmuş olacaktı. Banaras Hindu Üniversitesi’nde Budist araştırmaları araştırmacısı ve Vivekananda Kültür Derneği’nin eski yöneticisi Profesör Siddhartha Singh, ikinci olarak, duvar resimleri Hindistan’da Budist sanatının yeniden canlandığını gördü ve onun iki ülke olan Hindistan ile Japonya’yı birbirine yakınlaştırma girişimiydi” dedi. Merkez. Hindistan Büyükelçiliği, Tokyo, Japonya.
katkısını kaydetmek için Nosu, Prof. Singh, Aralık 2022’de ICCR Başkanı Vinay Sahasrabuddhe’nin huzurunda düzenlenen kapanış töreninde yayınlanan duvar resmi üzerine bir monografi bile yazdı. Thero, “Bu kez Japon uzmanlar, koruma çalışması olarak geçici soyulma önleme ve ek renklendirme çalışmaları gerçekleştirdiler” diyor.
Yoşimitsu Nosu, diyor Kosetu Nosu’nun torunu, “Tamamlanmalarından bu yana 80 yılı aşkın bir süre geçmesine rağmen, duvar resimlerinin Japonya ile Hindistan arasındaki derin manevi bağların bir sembolü olarak kalması büyük bir sevinç kaynağı. evlerini dekore etmek için atık malzemeleri, biyolojik olarak parçalanabilen ve akılda kalan parçaları çevirin.
Tripti, “İnsanlar evimi ziyaret edip bu eski dönem eşyalarının evin zarafetini artırdığını gördüklerinde, çoğu kişi kullanılmayan ve eski malzemelerden yapılan dekorasyonların maliyetleri önemli ölçüde azaltabileceğini fark ediyor” dedi.
“Anılar biçimindeki bu eski eşyaları ve eski köklerimizi de korumamız gerekiyor” diye ekledi.