CIANJUR: En az 62 kişinin hayatını kaybettiği ve yüzlerce kişinin de yaralandığı depremden saatler sonra, kaosla çevrili bir Batı Cava kasabasının sokaklarını ve hastanelerini dolduran paniğe kapılmış sakinler.
19 yaşındaki Agus Azhari, en çok etkilenen şehir olan Batı Java’da Cianjur’u vuran depremde oturma odası saniyeler içinde yerle bir olduğunda annesiyle birlikte aile evindeydi.
Duvarların ve çatının bazı kısımları, bacaklarına ve ellerine çarpan dolaplar ve diğer molozlarla birlikte yere düştü.
AFP’ye konuşan Azhari, “Hiçbir şey göremedim. Enkazdan çıkan toz bir süre görüşümü engelledi.” Hiç böyle bir deprem yaşamadığını söyledi.
Endonezyalı genç, 56 yaşındaki annesinin “Tanrı merhamet etsin! Evim!” diye bağırdığı bir videoyu paylaştı. evleri sallanırken.
“Annemin elini çektim ve koşarak çıktık” dedi. “Çevremde yardım isteyen insanların çığlıklarını duydum.”
5.6 büyüklüğündeki sığ deprem, kentin engebeli arazisinde inşa edilen evlerin çatılarını ve duvarlarını yıktı. Birçoğu, yapımında ahşap, çamur ve beton kullanılarak daha kırılgan hale getirildi.
Acil müdahale ekipleri, şehrin üç hastanesinin dolup taşması ve 700 yaralıyla başa çıkmak için yeterli odası olmaması nedeniyle, yaralıları mümkün olan her açık alanda tedavi etmek için çabaladı.
Yetkililer, enkaz altında en az 25 kişinin hala mahsur kaldığını söyledi.
Mahalle sakinleri kamyonetler ve motosikletlerle cansız bedenleri Cianjur’daki Sayang Hastanesine taşıdı. Elektrik kesintileri doktorların hemen ameliyat yapmasını engelledi.
Yaralılardan bazıları sedye veya battaniye üzerindeydi, başları ve uzuvları sargılıydı. Yaşlı kadınlar tekerlekli sandalyelerde oturmuş tedavi edilmeyi beklerken, çevredeki ilgili kalabalıklar onları izliyordu.
Başka bir hastane olan Cimacan’da, ebeveynler kayıp çocukları ararken kurbanlar kanlar içinde geldi.
Yaralanan birkaç yaşlı kadın, hastanenin dışında kurulan derme çatma yeşil çadırlara sedyelerle götürüldü.
İnsanlar depremin hemen ardından kurbanları hayata döndürmek için koşarken, diğerleri güvenlik için evlerinden kaçtı.
Düzinelerce artçı sarsıntı şehri dakikalarca salladı, bu süre bölge sakinlerine saatler gibi geldi.
Valilik, yaralılardan bazılarının etraflarına düşen molozların neden olduğu yaralar nedeniyle başlarının ve ayaklarının yeniden bağlandığını söyledi.
Şehrin etrafındaki toprak kaymaları cesetleri gömdü ve yolları yeniden açmak için buldozerler seferber edildi.
Enkaz altından bir kadın ve bir bebek sağ çıkarılırken, çevredekiler hayatını kaybetti.
Endonezyalıların çoğunun tek bir adı olduğu gibi 55 yaşındaki Umman, Cianjur yakınlarındaki bir köyde kızarmış pilav yaparken evi sallanmaya başladı.
“Birden altında kaldım. Enkazın içinde bir şey yapamadım. O sırada eşim dışarıdaydı” dedi.
Ayakları, bacakları ve elleri harabelerde sıkıştı, ancak oğlu onu kurtarmak için geldi ve sadece kırık bir bacak ve kanlar içinde bir vücutla çıktı.
Umman, “Nereye gideceğimi bilmiyordum ama en azından hayattayım” dedi.
Hayatta kalanlar, kaybedilen evlerin ve akrabaların katledilmesini hesaba katarken, hayatta kalanları arama çalışmaları gece geç saatlere kadar sürecekti.
Azhari, “Annem evine baktı ve ağlıyordu” dedi.
19 yaşındaki Agus Azhari, en çok etkilenen şehir olan Batı Java’da Cianjur’u vuran depremde oturma odası saniyeler içinde yerle bir olduğunda annesiyle birlikte aile evindeydi.
Duvarların ve çatının bazı kısımları, bacaklarına ve ellerine çarpan dolaplar ve diğer molozlarla birlikte yere düştü.
AFP’ye konuşan Azhari, “Hiçbir şey göremedim. Enkazdan çıkan toz bir süre görüşümü engelledi.” Hiç böyle bir deprem yaşamadığını söyledi.
Endonezyalı genç, 56 yaşındaki annesinin “Tanrı merhamet etsin! Evim!” diye bağırdığı bir videoyu paylaştı. evleri sallanırken.
“Annemin elini çektim ve koşarak çıktık” dedi. “Çevremde yardım isteyen insanların çığlıklarını duydum.”
5.6 büyüklüğündeki sığ deprem, kentin engebeli arazisinde inşa edilen evlerin çatılarını ve duvarlarını yıktı. Birçoğu, yapımında ahşap, çamur ve beton kullanılarak daha kırılgan hale getirildi.
Acil müdahale ekipleri, şehrin üç hastanesinin dolup taşması ve 700 yaralıyla başa çıkmak için yeterli odası olmaması nedeniyle, yaralıları mümkün olan her açık alanda tedavi etmek için çabaladı.
Yetkililer, enkaz altında en az 25 kişinin hala mahsur kaldığını söyledi.
Mahalle sakinleri kamyonetler ve motosikletlerle cansız bedenleri Cianjur’daki Sayang Hastanesine taşıdı. Elektrik kesintileri doktorların hemen ameliyat yapmasını engelledi.
Yaralılardan bazıları sedye veya battaniye üzerindeydi, başları ve uzuvları sargılıydı. Yaşlı kadınlar tekerlekli sandalyelerde oturmuş tedavi edilmeyi beklerken, çevredeki ilgili kalabalıklar onları izliyordu.
Başka bir hastane olan Cimacan’da, ebeveynler kayıp çocukları ararken kurbanlar kanlar içinde geldi.
Yaralanan birkaç yaşlı kadın, hastanenin dışında kurulan derme çatma yeşil çadırlara sedyelerle götürüldü.
İnsanlar depremin hemen ardından kurbanları hayata döndürmek için koşarken, diğerleri güvenlik için evlerinden kaçtı.
Düzinelerce artçı sarsıntı şehri dakikalarca salladı, bu süre bölge sakinlerine saatler gibi geldi.
Valilik, yaralılardan bazılarının etraflarına düşen molozların neden olduğu yaralar nedeniyle başlarının ve ayaklarının yeniden bağlandığını söyledi.
Şehrin etrafındaki toprak kaymaları cesetleri gömdü ve yolları yeniden açmak için buldozerler seferber edildi.
Enkaz altından bir kadın ve bir bebek sağ çıkarılırken, çevredekiler hayatını kaybetti.
Endonezyalıların çoğunun tek bir adı olduğu gibi 55 yaşındaki Umman, Cianjur yakınlarındaki bir köyde kızarmış pilav yaparken evi sallanmaya başladı.
“Birden altında kaldım. Enkazın içinde bir şey yapamadım. O sırada eşim dışarıdaydı” dedi.
Ayakları, bacakları ve elleri harabelerde sıkıştı, ancak oğlu onu kurtarmak için geldi ve sadece kırık bir bacak ve kanlar içinde bir vücutla çıktı.
Umman, “Nereye gideceğimi bilmiyordum ama en azından hayattayım” dedi.
Hayatta kalanlar, kaybedilen evlerin ve akrabaların katledilmesini hesaba katarken, hayatta kalanları arama çalışmaları gece geç saatlere kadar sürecekti.
Azhari, “Annem evine baktı ve ağlıyordu” dedi.