CENEVRE: Dünya çapında bir işi olan beş kişiden birinden fazlası bir şekilde işyerinde taciz veya şiddet, Birleşmiş Milletler tarafından Pazartesi günü yayınlanan bir araştırmaya göre.
BM’ye bağlı Uluslararası Çalışma Örgütü, ILO’nun güvenlik kuruluşu Lloyd’s Register Foundation ve anketör Gallup ile yürüttüğü ortak soruşturmanın ardından, “İş yerinde şiddet ve taciz dünya çapında yaygın bir olgudur.” dedi.
Araştırma, sorunun büyüklüğü ve sıklığı ile insanların bu konuda konuşmasını engelleyen engeller hakkında küresel bir genel bakış sağlamaya yönelik ilk girişimdi.
Geçen yıl toplanan verilere göre, çalışan 743 milyon kişiyi temsil eden yüzde 22,8’i “çalışma hayatları boyunca işyerinde en az bir şiddet ve taciz biçimine” maruz kaldı.
Mağdurların yaklaşık üçte biri, şiddet ve tacizin birden fazla biçimine maruz kaldıklarını ve yüzde 6,3’ünün çalışma hayatları boyunca her üç biçimde de (fiziksel, psikolojik ve cinsel) yaşadıklarını söyledi.
Çalışma, son beş yılda bunu yaşayan insanların yüzde 55’inden daha azının başka birine anlattığını buldu.
İnsanların öne çıkmasını engelleyen birkaç engel vardı, en yaygın olanları “zaman kaybetmek” ve “itibar korkusu” idi.
İş yerinde şiddet ve taciz bir tabudur” dedi. Manuela TomeiILO Yönetişim, Haklar, Diyalog Genel Müdür Yardımcısı düzenlediği basın toplantısında konuştu.
“Birçok durumda yeterli politikalar ve önleyici sistemler mevcut değil ve var olduklarında da onlara güvenilmiyor.”
Anket sonuçları, 121 ülkede 74.364 çalışanla yapılan görüşmelere dayanmaktadır.
Ağırlıklı olarak telefonla uygulandı ve sorular mümkün olduğu kadar çok kişinin anlayabileceği şekilde formüle edildi.
Hükümet onayının gerekli olduğu Çin’de bazı sorular sorulamadı; başka yerlerde, yetkililer ayarlama talebinde bulunmuştu.
Araştırma, neyin şiddet veya taciz oluşturduğuna dair algının dünyanın her yerinde aynı olmadığını ortaya çıkardı: bazı yerlerde birini itmek kaba bir davranış olarak görülebilir, başka bir şey değil.
İş yerinde psikolojik şiddet ve taciz, yüzde 17,9 veya 583 milyon kişi ile çalışma hayatları boyunca en yaygın olanıydı.
Anket, 277 milyon kişiyi temsil eden yüzde 8,5’inin fiziksel şiddet ve tacize uğradığını ortaya koydu.
Araştırmaya göre, kadınların psikolojik şiddete maruz kalma olasılığı daha yüksekken, erkeklerin fiziksel şiddet mağduru olma olasılığı daha yüksek.
ILO’ya göre, cinsel nitelikteki şiddet ve taciz yüzde 6,3’ü – yaklaşık 15 işçiden biri – etkiledi ve kadınlar “özellikle maruz kaldı”.
Üç şiddet ve taciz türü arasında, erkeklerin yüzde beşine kıyasla kadınların yüzde sekizinden fazlasının mağdur olmasıyla en büyük cinsiyet uçurumuna sahiptir.
Tomei, nispeten düşük sayıların, katılımcıların “bir şekilde davranışlarının veya davranışlarının başka birinin onlara saygısızlık etmesine neden olabileceğine inandıkları için utanç ve suçluluk hissedebileceklerini” gösterebileceğini söylüyor.
Anket, işyerinde şiddet ve tacizin tekrarlayan ve kalıcı olabileceğini ve beş kurbandan üçünden fazlasının bunun kendilerine birden çok kez geldiğini söylediğini ortaya koydu.
BM’ye bağlı Uluslararası Çalışma Örgütü, ILO’nun güvenlik kuruluşu Lloyd’s Register Foundation ve anketör Gallup ile yürüttüğü ortak soruşturmanın ardından, “İş yerinde şiddet ve taciz dünya çapında yaygın bir olgudur.” dedi.
Araştırma, sorunun büyüklüğü ve sıklığı ile insanların bu konuda konuşmasını engelleyen engeller hakkında küresel bir genel bakış sağlamaya yönelik ilk girişimdi.
Geçen yıl toplanan verilere göre, çalışan 743 milyon kişiyi temsil eden yüzde 22,8’i “çalışma hayatları boyunca işyerinde en az bir şiddet ve taciz biçimine” maruz kaldı.
Mağdurların yaklaşık üçte biri, şiddet ve tacizin birden fazla biçimine maruz kaldıklarını ve yüzde 6,3’ünün çalışma hayatları boyunca her üç biçimde de (fiziksel, psikolojik ve cinsel) yaşadıklarını söyledi.
Çalışma, son beş yılda bunu yaşayan insanların yüzde 55’inden daha azının başka birine anlattığını buldu.
İnsanların öne çıkmasını engelleyen birkaç engel vardı, en yaygın olanları “zaman kaybetmek” ve “itibar korkusu” idi.
İş yerinde şiddet ve taciz bir tabudur” dedi. Manuela TomeiILO Yönetişim, Haklar, Diyalog Genel Müdür Yardımcısı düzenlediği basın toplantısında konuştu.
“Birçok durumda yeterli politikalar ve önleyici sistemler mevcut değil ve var olduklarında da onlara güvenilmiyor.”
Anket sonuçları, 121 ülkede 74.364 çalışanla yapılan görüşmelere dayanmaktadır.
Ağırlıklı olarak telefonla uygulandı ve sorular mümkün olduğu kadar çok kişinin anlayabileceği şekilde formüle edildi.
Hükümet onayının gerekli olduğu Çin’de bazı sorular sorulamadı; başka yerlerde, yetkililer ayarlama talebinde bulunmuştu.
Araştırma, neyin şiddet veya taciz oluşturduğuna dair algının dünyanın her yerinde aynı olmadığını ortaya çıkardı: bazı yerlerde birini itmek kaba bir davranış olarak görülebilir, başka bir şey değil.
İş yerinde psikolojik şiddet ve taciz, yüzde 17,9 veya 583 milyon kişi ile çalışma hayatları boyunca en yaygın olanıydı.
Anket, 277 milyon kişiyi temsil eden yüzde 8,5’inin fiziksel şiddet ve tacize uğradığını ortaya koydu.
Araştırmaya göre, kadınların psikolojik şiddete maruz kalma olasılığı daha yüksekken, erkeklerin fiziksel şiddet mağduru olma olasılığı daha yüksek.
ILO’ya göre, cinsel nitelikteki şiddet ve taciz yüzde 6,3’ü – yaklaşık 15 işçiden biri – etkiledi ve kadınlar “özellikle maruz kaldı”.
Üç şiddet ve taciz türü arasında, erkeklerin yüzde beşine kıyasla kadınların yüzde sekizinden fazlasının mağdur olmasıyla en büyük cinsiyet uçurumuna sahiptir.
Tomei, nispeten düşük sayıların, katılımcıların “bir şekilde davranışlarının veya davranışlarının başka birinin onlara saygısızlık etmesine neden olabileceğine inandıkları için utanç ve suçluluk hissedebileceklerini” gösterebileceğini söylüyor.
Anket, işyerinde şiddet ve tacizin tekrarlayan ve kalıcı olabileceğini ve beş kurbandan üçünden fazlasının bunun kendilerine birden çok kez geldiğini söylediğini ortaya koydu.